[ad_1]
De Italiaanse pianist Maurizio Pollini is zaterdag op 82-jarige leeftijd overleden. Dat heeft Milanees Teatro alla Scala aangekondigd. Een doodsoorzaak wordt niet genoemd, maar Pollini kampte al enige tijd met gezondheidsproblemen. Pollini wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste pianisten van zijn generatie en laat zijn vrouw Marilisa en zoon Daniele achter, beiden ook pianisten.
Pollini groeide op in een muzikaal gezin in Milaan. Zijn moeder was zangeres, zijn vader een beroemd architect. Pollini ontdekte de piano al op jonge leeftijd en als tiener kreeg hij les van grote Italiaanse pianisten. “Mijn ouders waren heel muzikaal, ik hield al op jonge leeftijd van muziek”, zei hij tijdens een interview met De New York Times in 1987.
Lees ook
Als Pollini met de piano mee neuriet, is het alsof je Beethoven zelf hoort zingen
Ook de wijdere wereld maakte op 18-jarige leeftijd kennis met Pollini. In 1960 won hij de eerste prijs op het Internationale Chopin Pianoconcours in Warschau. Deze prestigieuze prijs leverde hem meteen een internationale reputatie op en gaf hem de kans om over de hele wereld op te treden. Maar eerst ging hij een andere kant op; hij verfijnde zijn repertoire en begon te studeren. Grote optredens vond hij “een beetje voorbarig”. Hij raakte bevriend met de marxistische componist Luigi Nono. Samen met dirigent Claudio Abbado traden ze eind jaren zestig op in fabrieken om arbeiders kennis te laten maken met hun muziek.
Later trad hij op in grote concertzalen met een breed repertoire; met een heldere, technische stijl voerde hij stukken van Bach uit voor hedendaagse componisten. Het Teatro alla Scala, waar hij 168 keer optrad, was zijn thuisbasis. Ook met het Concertgebouw in Amsterdam had hij een bijzondere band. In 1973 speelde hij er voor het eerst. Hij zou er nog vele malen terugkeren, vaak voor solo-optredens in de serie Master Pianists. In 2010 won Pollini de Concertgebouwprijs, uitgereikt aan musici die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het artistieke profiel van het Concertgebouw. Hij won in zijn carrière ook twee Grammy’s. Voor zijn Boulez-sonates uit 1980 en zijn Chopin-nocturnes uit 2007.
[ad_2]