[ad_1]
De één kan de punten gebruiken om degradatie definitief af te wenden, terwijl de ander nog kans maakt op de titel. Toch was het sentiment zaterdag het belangrijkste in de Leeuwarder stadsderby tussen Leovardia en FVC (2-0).
“Hij heeft er weer iets moois van gemaakt.” Willem Hoen bladert lachend door het programmaboekje van Leovardia en blijft hangen bij het voorwoord. De schrijver meet op subtiele wijze de FVC van de tegenstander.
Zo is de stadsderby volgens hem eigenlijk geen stadsderby, omdat FVC-thuisbasis Wiarda officieel in Goutum ligt (‘Dan ben je reserve liwwadder’). Verder moeten uitfans worden aangesproken als ‘plattelandsbewoners’ en moeten zij bij het betreden van de kantine hun klompen uitdoen. ‘Je kunt de tractor voor het zwembad verderop parkeren.’
Onzin natuurlijk, zegt Hoen (75). “Maar het is de humor die bij dit soort wedstrijden hoort.” Hij kan het weten, met ruim dertig jaar managementervaring. Waar vroeger niets te veel was, wordt hij tegenwoordig alleen op wedstrijddagen als gastheer opgeroepen. “De jongere generatie kan de rest van het arrangement doen.”
‘Knus’
Hoen kijkt met plezier terug op het begin van deze eeuw, toen VV Leeuwarden (in 2013 gefuseerd met Rood Geel tot Leovardia) en FVC nog regelmatig de degens kruisten. “Het waren messcherpe duels, maar we dronken daarna gewoon samen een glas bier”, vertelt hij. “Om ervoor te zorgen dat het ook in de derde helft gezellig was, hield de uitclub de eigen kantine gesloten.”
Vanmiddag ontmoeten Leovardia en FVC elkaar voor de tweede keer in competitieverband, na de eerste begin november (1-0). Voorheen was zo’n affiche nooit mogelijk vanwege de verschillende wedstrijddagen. Terwijl Leovardia zaterdag na de fusie van de vierde naar de tweede divisie klom, schakelde zondagclub FVC twee jaar geleden ‘horizontaal’ over.
De bewoners van Sportpark Wiarda houden van het nieuwe normaal, ondanks de degradatie uit de eerste divisie vorig seizoen. Een niveau lager zijn de reisafstanden korter en de kantine-inkomsten hoger, zeker tijdens de goed bezochte derby’s tegen landgenoten Leeuwarder Zwaluwen en Leovardia. “Boppedat dogge jo sportyf ek wat meer mei”, zegt voorzitter Gerrit Wijbenga. Het hoofdteam staat op driekwart van de competitie op de zevende plaats.
Strijd om de titel
Leovardia strijdt nu volop om de titel in 2K. Eén van de spelers die meespeelt is Sentley St. Jago (23). De kleine, stevige spits scoorde dit seizoen al vijftien keer en hoeft in de topscorersranglijst alleen Bolsward-schutter Davey Lohman (22 goals) te dulden.
Bijzonder, zegt trainer Sander Hart. “Omdat Sentley vorig jaar pas tijdens de winterstop bij de groep kwam. Daarvoor kampte hij met gezondheidsproblemen, waardoor het enorm moeilijk was om getraind te worden. Hij moet er tien keer harder voor werken dan de rest.”
Vooral St. Jago merkte zelf dat hij lange tijd niet de energie had om zijn ware gezicht te laten zien. “Nu werkt het en de dingen beginnen te veranderen.” Verwacht van hem geen kopgoals. “Mijn kwaliteiten liggen op de grond. Explosief, lastig van de bal af te komen, sterk in één-tegen-één.”
Weinig gevaar
In eerste instantie is het echter nauwelijks mogelijk om enig gevaar tegen FVC te creëren. Hoewel de thuisploeg het meeste balbezit heeft, zijn het de gasten die de beste kansen krijgen. Eerst slaagt Jesper Veenstra er niet in om effectief af te ronden na een diepe pass van Marco Biegel, waarna Biegel zelf Leovardia-keeper Mohite Tibben tegenkomt. Kort voor rust miste ook aanvoerder Jari Terpstra een penalty.
Het staat al 1-0, dankzij een doelpunt van veteraan Kalvin Robert. De 39-jarige rechtsbuiten kopt uit een vrije trap raak. Halverwege de tweede helft verdubbelde Engin Ceylan de marge met een opvallende rebound. Naarmate de tijd verstrijkt, heeft FVC steeds minder bij te dragen en kan ze niet meer herstellen van die klap.
Zonde, vindt voorzitter Wijbenga. “Mar ek gjin ferrassing. Het is niet makkelijk om jezelf voor de gek te houden dit seizoen.” Toch is de president hoopvol over de toekomst. Het heeft alles te maken met de aanstaande verhuizing naar de nieuwe wijk Middelsee, aan de zuidkant van de stad.
FVC-beweging
De plannen hiervoor zijn inmiddels in een vergevorderd stadium en worden hopelijk nog voor de zomer aan de leden gepresenteerd. “Jij bepaalt uiteindelijk wat we willen doen”, benadrukt Wijbenga. Persoonlijk ziet hij de stap vooral als een kans om autonoom te worden. FVC deelt nu woonruimte met buurman Blauw Wit’34.
Omdat beide clubs steeds meer leden hebben, neemt de druk op sportpark Wiarda zodanig toe dat “het om acht uur al een chaos is”. Bovendien biedt Middelsee FVC een enorm groeipotentieel gezien het aantal jonge gezinnen dat er woont. Wijbenga: “Wij kijken er naar uit om alle nieuwe leden van Techum en De Klamp te zien. Dy antisipearje over de mogelijke ferhuzing.”
Als dit gebeurt, kan de club op zijn vroegst begin 2027 het nieuwe complex betrekken. Of Robbin Hollander er als speler nog bij zal zijn, weet hij niet. “Het hangt ervan af of ik fit blijf en hoe het met de zaken gaat.” De 30-jarige aanvaller runt samen met zijn broer een succesvol visserijbedrijf in Leeuwarden. “En op zaterdag is het ook open.”
Terug na blessures
Hollander moet daardoor wel eens een wedstrijd missen omdat de plicht roept, maar inmiddels heeft hij weer minuten gemaakt. Eindelijk, na vijf maanden blessures. “Ik had peesontsteking onder mijn voet.” Het bleek lastig te behandelen. “Maar met voldoende rust en naalden is het uiteindelijk gelukt.”
In het kwartier dat hij mee mag doen, weet Hollander de 2-0-achterstand niet meer te overbruggen. “Het was nog steeds genieten”, zegt hij een half uur later. “Zulke derby’s zijn geweldig. Je kent elkaar en er is een gezonde rivaliteit. De vorige keer wonnen we eigenlijk oneerlijk, deze keer had Leovardia wat meer geluk.”
In de andere kleedkamer vinden nu vieringen plaats. Omdat koploper Heerenveense Boys tegen Stiens niet verder kwam dan een gelijkspel verkleinde Leovardia de achterstand naar 4 punten. “Heel mooi”, zegt St. Jago. “We motiveren elkaar om elke zaterdag ons beste beentje voor te zetten en als we doen wat we moeten doen, worden we kampioen.”
Vijfde seizoen
Hart (34) gaat na de zomer in ieder geval zijn vijfde seizoen in als trainer van Leovardia. “Of eigenlijk mijn achtste, als je de jaren meetelt dat ik onder de 19 coachte”, zegt hij. “De club gaf mij de kans en die paste erbij. We hebben een hele mooie mix van jonge talenten en ervaren mannen.” Lachend: “Met sommigen heb ik zelf gevoetbald.”
De samenwerking heeft al geresulteerd in een kampioenschap en een periodetitel. Of de stap naar de gemengde eerste klasse mogelijk is, zal de komende weken duidelijk worden, weet Hart. “Als wij onze wedstrijden blijven winnen, moet de concurrentie dat ook doen. Promotie maken is leuk, maar voor de vereniging geen must. Ook de derby’s in deze competitie zijn prachtig.”
[ad_2]
