Ook op haar honderdste verjaardag zit mevrouw Kommer nog niet om een praatje verlegen | Vlissingen

“Mijn vader werkte als ambtenaar bij de gemeente, dus ik kon hem daarover vertellen”, vertelt mevrouw Kommers. “Ik herinner me nog veel van vroeger.” Ze werd een eeuw geleden in Vlissingen geboren. “Daarna heb ik een paar jaar in Rotterdam gewoond en later, als dat nodig was voor het werk van mijn man, ook een tijdje in Middelburg, maar ik ben altijd een echte Vlissinger gebleven.”

Ze woont nu weer in haar geboorteplaats, in verpleeghuis Scheldehof. “Ik word hier goed verzorgd, de zusters zijn heel lief voor mij. Zelf kan ik niet veel meer, maar mijn gezondheid is nog steeds goed. De kracht is weg, maar gelukkig heb ik mijn geheugen kunnen behouden.”

Mevrouw Kommers kreeg niet alleen bezoek namens de gemeente, maar ontving ook een felicitatiebrief van de koning. “Ja, zo bijzonder is het niet meer, maar als je honderd wordt, trekt het nog steeds de aandacht.” Haar dochter en schoonzoon (“Wij bellen elke dag”) kwamen ook op bezoek. “Samen met een goede vriendin die helemaal uit Fryslân kwam, zo lief.”

Haar man stierf toen ze 84 jaar oud was. “Straks, tweede kerstdag, ben ik zeventien jaar alleen. Dat is het leven. Of je nu jong of oud bent, ooit komt er een einde aan. Maar we hebben samen een heel gelukkig leven gehad. Ik heb ook een fijne jeugd gehad en dat ben ik nu ook Ik verkeer in goede gezondheid, dus ik ben tevreden. En morgen gaan we weer verder.”