[ad_1]
Andries Noppert leunt zaterdagavond ontspannen tegen een muur in de catacomben van het Abe Lenstra stadion. Terwijl de doelman langzaam de tape van zijn polsen afwikkelt, ziet hij er een beetje opgelucht en bevrijd uit.
Dat heeft niet alleen te maken met het gelijkspel tegen NEC (1-1), waarin Noppert naar eigen zeggen ‘weer wat ballen pakte’, maar ook met de week die nog gaat komen. In nauw overleg met de staf van SC Heereneen is besloten dat Noppert een week vrij krijgt. “Even al dat gedoe achter je laten”, verzucht hij. Of zoals trainer Kees van Wonderen zegt: “Andries moet resetten”.
Vrijdag kreeg Noppert (29) een telefoontje van Patrick Lodewijks, de keeperstrainer van het Nederlands elftal. De Friese doelman hoorde waar hij al rekening mee had gehouden: niet hij, maar Mark Flokken, Bart Verbruggen en debutant Nick Olij behoren tot de definitieve selectie van het Nederlands elftal, dat volgende week EK-kwalificatiewedstrijden speelt tegen Griekenland en Frankrijk.
Serie van vijf nederlagen
“Voor mij is het gewoon logisch”, haalt Noppert zijn schouders op. “Als je iemand eten geeft om andere keuzes te maken, dan is dat alleen maar goed.” Met fouten tegen Excelsior en FC Twente was Noppert mede verantwoordelijk voor de reeks van vijf nederlagen van SC Heerenveen.
Toch is er ook iets onlogisch aan de gang van zaken. Want er was een tijd dat Noppert liefkozend De Toren van Joure werd genoemd. Een tijd waarin journalisten van over de hele wereld alles wilden weten over zijn prachtige carrière, waarin hij vooral reserve-keeper was, en ronddwaalde in de marge van het profvoetbal, waarbij hij clubs bezocht als NAC Breda, Foggia, FC Dordrecht, Go Ahead Eagles en SC Heerenveen. En Noppert stond ineens tegenover Lionel Messi & Co.
Dat was nog maar tien maanden geleden, toen toenmalig bondscoach Louis van Gaal, tot verbazing van velen, Noppert uitkoos als eerste doelman op het WK in Qatar. Hoe kan iemand die nog geen jaar geleden de held van zijn thuisland was, nu plotseling uit het Nederlands elftal vallen? Noppert blaast hard na die vraag. “Als ik dat eens wist”, zegt hij hoofdschuddend. “Dan had ik er zelf wel iets aan gedaan.”
‘Ik ben niet zo vaag’
Is het niet een transfer naar een grote club geweest, waar Noppert op had gehoopt na zijn goede WK? Een liesblessure die hem vorig seizoen lang buiten spel hield? Of kampte hij met een gebrek aan motivatie na zijn WK-gloriedagen? “Misschien is het allemaal samen”, zegt de ruim twee meter lange doelman. “Ik weet het ook niet.” Het enorme vertrouwen dat Van Gaal hem misschien gaf, waardoor hij boven zichzelf uitsteeg? Noppert meteen: “Dat vertrouwen krijg ik hier ook, want ze lieten mij blijven.”
Heeft Noppert al gesproken met een sportpsycholoog? Nee, antwoordt hij. “Niets ten nadele van die mensen, maar heel vaag ben ik niet. Ik praat gewoon met mijn vrouw, mijn familie. Dat doet mij ook goed. Vorig jaar ging alles goed en heb ik laten zien dat ik het kan. Dat gaat niet zomaar weg.” Strijdlustig: “Ik heb al eerder slechte tijden gehad. Je kunt mij elf keer onder de grond stoppen, maar je moet ervoor zorgen dat je twaalf keer naar boven komt. Dat is de les die ik in het leven heb geleerd.”
Ergens diep van binnen weet Noppert wat het medicijn voor zijn revalidatie is. “Begrijp me niet verkeerd, maar ik zou het vak eigenlijk als een grote speeltuin moeten zien. Vrijheid voelen, even die ballen pakken. Dat gevoel komt langzaam terug. Laat dit (het gelijkspel tegen NEC, red.) een klein begin zijn.”
Het is nog onbekend waar Noppert zijn vakantie zal doorbrengen, maar zeker is dat hij samen met zijn zoon Daan op zoek gaat naar een speeltuin.
Lees ook:
Wenkt het Nederlandse team naar Olij? “Het is niet verrassend om hem nu te selecteren”, zegt Frans Hoek
Pim Doesburg was in 1980 de laatste Sparta-doelman voor het Nederlands elftal. Vrijdag hoorde Nick Olij dat hij zijn opvolger wordt.
[ad_2]
