[ad_1]
Arcadia gaat 2025 tegemoet met een aanzienlijk lager budget, maar vol plannen. Zo komt er op het Leeuwarder Oldehoofsterkerkhof een tijdelijk bouwwerk, bedoeld om mensen bij elkaar te brengen. Iedereen uit de hele provincie kan meedoen aan de bouw.
Ze zitten een beetje vast. Artistiek directeur Sjoerd Bootsma en zakelijk directeur Immie Jonkman krijgen maandagavond tijdens de vergadering van de adviesraadcommissie van de gemeente Leeuwarden ieder drie minuten de tijd om het verhaal te vertellen van Arcadia, de culturele triënnale die drager is van de erfenis van het Culturele Hoofdstadjaar 2018 en dat in 2025 opnieuw zal worden opgetuigd. Des te urgenter nu de provincie de bijdrage heeft gehalveerd.
Daarom willen ze in de krant staan. Er zijn plannen genoeg, maar die zijn nog niet zo concreet. Ook omdat de provincie haar bijdrage heeft gehalveerd, moet alles dus worden aangepast aan de nieuwe situatie.
Er moet dus geld bij, en daar zal maandagavond over gaan. Voor de organisatiekosten en voor het grote centrale project in Leeuwarden. Het totaalbedrag van de aanvraag bij de gemeente bedraagt 1,8 miljoen euro. Daarvan is ongeveer een half miljoen bestemd voor de ‘interne kant’: de kosten die de gemeente zelf maakt om de mensen en middelen vrij te maken voor dat project: Leeuwarden is coproducent. Arcadia zelf hoopt zo’n 1,35 miljoen overgemaakt te krijgen.
Nou ja, dat project in Leeuwarden, het centrale project waar de rest van het programma omheen zal draaien. De opvolger van Bosk , het groene bos dat vorig jaar drie maanden door het centrum van Leeuwarden liep. Het komende project heeft nog niet zo’n korte, pakkende titel, laat staan één artistieke impressie of zoiets.
Maar er zijn al geavanceerde ideeën. En achtergronden. Het nieuwe project komt eraan, net als Bosk en anders dan de ‘gekochte’ Giants van Royal De Luxe, uit eigen keuken. “Iets waar iedereen op zijn eigen manier aan kan bijdragen en invulling kan geven aan wat jij belangrijk vindt.”
Door de overgangen het bos niet meer zien
Het gaat om verbinding, om mensen samenbrengen, met al hun verschillen. En daar is ook urgentie voor, zegt Bootsma. “Het lijkt alsof iedereen overal een mening over heeft en uit elkaar wordt gedreven. Maar wat maken we eigenlijk samen?”
Dat was de vraag die daarna opdook Bosk „de vraag waarmee we begonnen. We hebben allemaal problemen, je ziet het bos niet meer door de transities en het ligt allemaal op beleidstafels. Maar we zijn ook allemaal buren, buren, werknemers.”
Dus mensen, naast elkaar. Zo moeten we samen bouwen aan een omgeving, een Fryslân waar het voor ons en de komende generaties prettig wonen is. Om te beginnen dus met het Oldehoofsterkerkhof.
Een groene oase
Het idee is: in 2025 een groene oase aan het Oldehoofsterkerkhof creëren, “in lijn met Bosk , wat iedereen zo’n leuke ervaring vond. En daar dan met z’n allen een groot, tijdelijk bouwwerk bouwen, met alle Friezen. Een collectieve constructie, waarin we de vraag stellen hoe we kunnen reiken naar een mooier Fryslân.”
Onderneem dus actie in plaats van praten. Samen “wordt het misschien wel een nachtmerrie”, zegt zakenvrouw Immie Jonkman. “Het gaat over partners, het gaat over ruzie maken over spullen.” Wat dit ook een soort vervolg maakt op zoiets als de grootste gehaakte deken uit het Culturele Hoofdstadjaar 2018.
Concreet: een tijdelijke structuur, een plek om samen te komen – binnen en buiten. Ook een plek voor optredens, programma’s, vergaderingen, een kopje koffie. “Maar bovenal dat het van iedereen is”, zegt kunstenaar Bootsma. “Leuk vinden Bosk . De vraag voor iedereen is: hoe wil jij bijdragen?
In letterlijke zin zijn er geen stenen bij betrokken. De ambitie is om het project zoveel mogelijk in de provincie te laten wortelen, “met kalkhennep, lisdodde of andere vezels, ik weet het niet.” biogebaseerd dus, of gerecycled materiaal. Mensen kunnen meubels binnenbrengen, vloerkleden als ze het binnen te koud vinden, of simpelweg: ideeën. Bootsma: “We hebben in Fryslân veel om trots op te zijn. Dat kunnen wij laten zien.”
Bouwen, kan dat nog? Is dat nog mogelijk?
Architectuur dus. Ook met het oog op de toekomst. Bouwen wordt immers steeds moeilijker, met vergunningen en stikstof en zo. “Kunnen we nog samen bouwen? Mag dat nog?” Professioneel, zoiets. In die zin kan er ook een link zijn met het onderwijs.
Duurzaam en circulair enerzijds en tijdelijk anderzijds: een paradox wellicht. Maar het is heel goed mogelijk dat dit bouwwerk na Arcadia elders wordt gebouwd. Net als paviljoen Mem, nog een overblijfsel uit ‘2018’ dat een nieuwe plek kreeg in Buitenpost. Jonkman: “Dit komt in een vitrine: hoe wordt het gebouwd na de komst van de toekomst?”
Daarom: een plek om met die toekomst te spelen. Bootsma: “Zoals we het nu doen, kan het niet. We moeten speelser worden in de manier waarop we omgaan met regelgeving, hoe we met andere materialen werken en nieuwe mogelijkheden zien.”
Het nieuwe project komt nadrukkelijk uit Fryslân. Materialen van hier, mensen van hier – ambachtslieden, kunstenaars, gewone mensen. Voor de technische zaken, de spreekwoordelijke basis, wordt een professioneel architectenbureau ingeschakeld: Overtreders W (een naam ontleend aan het speelse literaire berenepos Winnie de Poeh ), al gespecialiseerd in tijdelijke constructies en experimenten met nieuwe materialen. Vanuit Amsterdam: “Het is ook goed om nieuwe materiaalbronnen achterwege te laten, daar voel je je trotser op”, zegt Jonkman.
Ga niet aan de slag met kant-en-klare schetsen
Hoe het er precies uit zal zien, hoe groot het zal zijn, hoe het zal gaan heten: dit alles is nog verborgen in de nevelen van de nabije toekomst, en in die van de collectieve verbeelding. Ze willen hun plannen meenemen naar de boerderij, naar de provincie, maar nadrukkelijk niet met kant-en-klare schetsen. “Dan zeggen we al hoe het eruit gaat zien, maar het gaat erom dat we er allemaal over gaan nadenken.”
Maar er zit een bult. Geld. De provincie heeft haar bijdrage gehalveerd. En dat was nogal een slikken. Immie Jonkman, zaakvoerder: “We moeten ons programma aanpassen, dat is gewoon oud.” Net als in 2022 komt er in de rest van de provincie een uitgebreid programma, langs verschillende programmalijnen, maar aangepast aan de gewijzigde financiële kaders. “De energie en het enthousiasme voor organiseren is een fan: we gaan verder .”
[ad_2]
