[ad_1]
De rubriek Hier ga ik weg is een samenwerking met het Huus van de Taol en vertelt over Drenthe en zijn verhalen. Leonie van der Werf oet Barger-Compas produceert het radioprogramma Hemmeltied bij RTV Drenthe en is een goede docent.
“Bij ons thuis hebben we altijd sneller een Drèentsgesprek. En met mijn oudere broer en zus praat ik nog steeds”, zegt Leonie van der Werf (37). “Ik kom uit Zwartemeer en iedereen in Drèents is preuts, met de kinderen gaat alles goed. Toen ik ze naar de middelbare school in Emmen achterliet, zat ik in een vwo-klas met veel kinderen die in Nederland waren opgegroeid. Ik heb eerst echt Ik moest wennen aan het Nederlands spreken, wat voor mij uiteraard niet werkte.”
Dus ze schakelde weer over. Lachend: “Toen mijn zus en ik het huis binnenkwamen en nog in de Nederlandse ‘modus’ zaten, zei onze vader of moeder: ‘O, laten we gaan veel lof ?’”
Toen haar 2-jarige dochter Maud tijdens het gesprek wat ingewikkelde vragen stelde, begon Van der Werf Nederlands te praten. “Dat doe ik automatisch. Gek, hè. Mijn vriend en ik spreken altijd Nederlands met elkaar, maar alleen Nederlands met kinderen. Dat kon ik toch niet toen ze nog baby’s waren. Als ik ze troostte, zei ik bijvoorbeeld dingen als: ‘O jee, wat is er?’ Toen waren het mijn spullen die spraken.
Trots
Na het vwo aan het KDC geeft zij hen een lerarenopleiding in Emmen. “Tijdens een Drentse themaweek vorig jaar, die samenviel met het Huis van de Taal, kreeg ik als eerste positieve aandacht voor de streektaal. Ik vind het fantastisch”, zegt ze. “Daarom miste ik de trots in het Drèents. Daar lachen mensen op de middelbare school bijvoorbeeld vaak om. Oké, we praten vaak negatief over Zwartemeer, maar ik heb er altijd met veel plezier gewoond, net als hier bij Barger-Compas. Zuudoost-Drenthe is mijn thuis.”
Een deel van zijn studieproject betreft muzieklessen in Drèents voor basisscholen. Als ze later ontdekt dat ze schrijven leuk vindt, schrijft ze ook teksten voor Drentse kinderliedjes. Deze wordt opgenomen door zangeres Martijje en opgenomen in lespakketten van het Huus van de Taol.
Tweefel
Ook als docente – Van der Werf werkt inmiddels acht jaar bij obs de Bente bij Emmer-Compas – besteedt ze regelmatig aandacht aan de streektaal. Toen ze zes jaar oud waren, kwam er een vacature vrij voor een directeur van het streektalenprogramma Hemmellied bij Radio Drenthe lekte het heel mooi uit. “Ik heb een heel goed sollicitatiegesprek gehad, maar toen kwamen er twijfels: ik durf dit helemaal niet, dacht ik. En: ik kan dit niet, ik ben te impulsief…
Co-prissentator Harm Dijkstra, die ze al goed kent, haalt haar over. “Hij begreep mijn angsten en twijfels en gaf mij het vertrouwen dat het goed zou komen.”
Geen zware gesprekken
Sorry als ze het niet had. “De eerste keer hoorde ik vlak voor de uitzending de jingle waarin mijn naam stond en toen dacht ik: Oh jee, nu is het echt! Maar het ging goed. Ik was tot in de puntjes voorbereid om alle vragen op te schrijven. Dat doe ik niet meer.”
“Wat is er zo mooi aan? Hemmellied is altijd gezellig en luchtig”, zegt ze. “Op school voer ik nog steeds serieuzere gesprekken, met oudere als voorbeeld. Hemmellied is altijd vrolijk. De reacties van mensen die mij herkennen op straat zijn altijd erg enthousiast. ‘Wij kennen jou van de radio!’ giet het dan. Dat is heel mooi.”
[ad_2]
