Friese jongeren liften naar Italië. ‘Door het liften krijg je een goed gevoel over de mensheid. Mensen nemen je mee, helpen je’

[ad_1]

Liftend naar Genua, Italië in vier dagen. Acht Friese jongeren gaan op avontuur, met een wedstrijdelement. Maandagochtend verlieten ze het station in Leeuwarden.

Roos van Groningen (20) en Naomi Hofkamp (19) staan ​​met een whiteboard op het station. Richting Heerenveen wordt aangegeven. “In plaats van karton”, zegt Roos. “De kans is kleiner dat dit kapot gaat.” “En heel milieuvriendelijk”, vult Naomi aan.

De jongeren wachten met gezonde spanning tot de groep compleet is. De veiligheidsregels worden opnieuw bekeken. “Maak altijd een foto van het kenteken en stuur deze naar ons op”, zegt jeugdcoach Mireille Muller. Samen met Julia Vellinga van stichting Doe Maar organiseren zij de liftwedstrijd.

‘Het geeft je een goed gevoel over de mensheid’

“We liftten allebei”, zegt Muller. “Ik ging in de zomervakantie naar Krakau en Julia ging naar Schotland. Dat avontuur, de onwetendheid over wat voor gesprek je nu gaat voeren. We vonden het zó leuk. Dat wilden we ook voor de jongeren organiseren.” Vellinga: “En je krijgt een goed gevoel over de mensheid. Mensen nemen je mee, helpen je. Jongeren kunnen hier veel van leren. Doorzettingsvermogen, met iedereen een praatje kunnen maken, uit je comfortzone komen. Dat zijn er veel.” lagen eraan.”

De acht jongeren liften in vier koppels door Europa. De reis verloopt in fasen. De eindbestemming op maandag is de Ardennen. “Ik kijk uit naar het avontuur”, zegt Melle Fopma (18). Met Jessie Boersma (22) vormt hij team ‘Messi’. De twee kennen elkaar nog niet. “Maar gaandeweg leren we elkaar kennen”, zegt Jessie.

‘Vol vertrouwen dat ik van jou ga winnen’

Roelof de Vries (19) houdt een grote ballon in de vorm van een duim vast. Hij bespreekt met Melle door welke landen ze zullen reizen. “Het wordt lastig in Zwitserland”, denkt Roelof. Melle: “Frankrijk lijkt mij lastig. Ik spreek nog steeds Duits, maar ik spreek helemaal geen Frans.” Roelof lacht: “Dat worden handen en voeten. Ik heb er wel vertrouwen in. En ik heb er vertrouwen in dat ik je zal verslaan.

Liften is een wedstrijd. De jongeren krijgen een punt als ze als eerste bij het hostel zijn en gaandeweg kunnen ze extra punten verdienen door opdrachten uit te voeren en daarvan een foto naar de begeleiders te sturen.

‘Hij kon zijn hart openen voor vreemden’

De jongeren krijgen nog enkele laatste tips van Tjeerd Hofstra. “Ik ben al tien jaar aan het tillen”, zegt de professionele lifter. “In de kroeg hingen we over een kaart van Europa om na te denken waar we heen gingen en toen zijn we gewoon vertrokken. Zonder regels was de enige regel die we hadden: niet in een Fiat Multipla stappen. Ik vond het liften leuk leven verandert .”

Voor Hofstra zijn de gesprekken onderweg bijzonder. “We kregen ooit een lift van een vrachtwagenchauffeur. Op een gegeven moment zat hij huilend achter het stuur en vertelde hem dat zijn kind was overleden. Daar had hij nog nooit over kunnen praten, maar hij kon zijn hart wel luchten tegen vreemden. Toen hij ons afzette, bedankte hij ons.”

Lift van een lijkwagen

“Dan maak je impact”, vervolgt Hofstra. “Je wordt ineens een luisterend oor voor mensen. De gekste verhalen komen voorbij. Ik ben een keer meegereden met een lijkwagen. Ze zien je nooit meer en vertellen je daarom van alles. En je kunt de boodschap verspreiden, want niemand weet wie het is.”

Om te oefenen hebben de jongeren al honderden kilometers door Fryslân gelift. “Ik heb ook meegelift met scouting”, zegt Roos. Voor de meeste jongeren is dit de eerste keer dat ze liften. Hofstra: “Ik zie nooit meer lifters. Het zou goed zijn als dat terugkomt. Je leert er zoveel van.”

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *