[ad_1]
En vooral gemeenten hebben vaak onvoldoende inzicht in monumenten en standbeelden binnen de eigen grenzen. Ook op landelijk niveau is de registratie van dergelijk erfgoed niet goed genoeg op orde, zegt de KNAW. Om al deze redenen wordt er vaak ‘ad hoc’ gereageerd op discussies over de monumenten. Mensen zijn er niet goed op voorbereid.
De organisatie keek onder meer naar monumenten die, soms heel anders, een verbinding hebben met ons koloniale verleden. Het gaat onder meer om die in Hoorn van JP Coen (die grofweg de Nederlandse belangen in Indië behartigde) en die in Tilburg van Peerke Donders, de melaatsenzendeling die daar is afgebeeld met een hulpeloze en nederig ogende donkere man aan zijn voeten.
‘Wissen’
‘Houd rekening met de geschiedenis van het monument zelf, waarom wie of wat is afgebeeld en wanneer en hoe generaties er in het verleden over dachten’, adviseert de Academie. Veel weerstand komt voort uit een gebrek aan communicatie en informatie”, waarschuwt de geleerde groep verder. ‘Het is de verantwoordelijkheid van bestuurders om gesprekken te voeren waarbij alle partijen (buurtbewoners, nabestaanden, actiegroepen) serieus betrokken worden.’
Gemeenten moeten ook nagaan welke beelden en monumenten er staan en welke mogelijk ontbreken. Met een goed onderhouden rijksmonumentenregister kan de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) meer ondersteuning bieden, meent de KNAW.
Omstreden monumenten kunnen worden voorzien van bordjes met nadere informatie over de afgebeelde figuur of gebeurtenis, maar volgens de KNAW werkt dit slechts in beperkte mate. ‘Monumenten verhuizen naar een museum is een mogelijkheid’, overweegt de Academie, maar een echt kansrijke aanpak is volgens het bedrijf ‘conceptuele innovatie’, waarbij het monument een nieuwe context krijgt met bijvoorbeeld een ‘tegen- afbeelding’. Vernietiging ‘leidt tot het uitwissen van een stukje geschiedenis’.
[ad_2]
