“Het was het been of ik. Er is niet veel keuze.” Twee weken geleden onderging Albert Lubbelinkhof uit Coevorden opnieuw een beenamputatie. Het andere onderbeen is een jaar geleden verwijderd.
Door alle perikelen heeft Lubbelinkhof een stapje terug gedaan als PvdA-raadslid in Coevorden. Momenteel herstelt hij in Enschede. “Gezien de omstandigheden gaat het goed met mij. Ik weet inmiddels de weg hier, want vorig jaar rond dezelfde periode ben ik hier ook gaan recupereren. Na mijn onderbeenamputatie zei ik dat ik voor de kerst weer wilde lopen. Dat is wat ik nu wil doen.”
De inwoner van Coevorde, van nature al een optimist, houdt de moed erin. “raak ik er ooit ontmoedigd door? Nou eerlijk gezegd dacht ik wel dat het ook dit keer mis kon gaan. Net als vorig jaar had ik mijn kleine teen gestoten. Als diabetespatiënt heb ik vernauwde bloedvaten Daarom genas de wond niet en werd alleen maar groter. Inclusief de infectie, die zich verspreidde tot op het bot van mijn voet.”
Tussen hoop en angst
Lubbelinkhof werd zieker en zieker. Vier weken lang leefde hij tussen hoop en angst. Uit de laatste MRI-scan bleek dat er geen tijd meer te verliezen was. Zijn ergste nachtmerrie werd werkelijkheid. “Het ongezonde deel van mijn lichaam is nu verdwenen. Hoewel ik een kleiner lichaam overhoud, is het volkomen gezond. Zo kijk ik er nu naar.”
“Een onbaatzuchtige, goede kerel en een dappere doorzetter die niet aan zichzelf denkt.” Zo omschrijft zijn vriendin Miranda Kappe hem. Lubbelinkhof richtte een benefiet op voor de berooide familie van de in 2021 overleden topdartsspeler Andy Fordham, ook wel bekend als The Viking. Veel topdartspelers van toen en nu kwamen in juni naar Coevorden om deel te nemen aan een gezamenlijk toernooi. Eind vorig jaar zette hij een actie op voor gratis soep met Kerstmis voor alle mensen die gebruik maken van de Voedselbank in de gemeente Coevorden. En als oud-café-eigenaar zamelde hij tijdens de coronaperiode geld in voor horeca Coevorder.
Deze keer is Lubbelinkhof zelf het middelpunt van één crowdfundingcampagne , opgericht door zijn vriendin en Laura Wever. “Het is geen sinecure om binnen een jaar beide benen te verliezen”, zegt Kappe. “Albert staat altijd klaar voor anderen en zet zichzelf altijd volledig opzij. Als zzp’er in de zekerheid zijn al zijn inkomsten weggevallen omdat hij nu niet kan werken. De rekeningen moeten echter nog steeds betaald worden. Zijn geld raakt op, iets waar hij zich grote zorgen over maakt. Dat probleem kan Albert nu niet hebben, omdat hij zich volledig moet concentreren op de zware revalidatie. Vandaar de collectie.”
Auto modificatie
In slechts enkele dagen tijd is er al ruim 6.000 euro opgehaald. “We hadden aanvankelijk 5.000 euro als streefbedrag, maar dat hebben we nu alleen maar verhoogd naar 10.000. Er moet nog zoveel gebeuren. Er komt nog zoveel meer naast de huidige rekeningen. Maatregelen in huis, aanpassingen aan de auto, veel dingen waar we nog niet eens aan hebben gedacht.”
Er is ook een stille wens als de campagne nog succesvoller blijkt te zijn. “Albert heeft een lelijke prothese gekregen voor zijn onderbeen die vorig jaar is geamputeerd. Een hoes om een stang, veel meer is het niet. Terwijl er ook hele mooie, natuurlijk ogende beenprothesen op de markt zijn. Maar hij zit nu drie jaar aan dit kunstbeen vast, iets wat de verzekeringsmaatschappij heeft bepaald. Maar stel je eens voor dat er zoveel geld binnenkomt dat we twee mooie protheses kunnen kopen. Wij willen graag twee mooie benen terug!” Volgens Kappe kost zo’n kunstbeen 3.000 tot 4.000 euro.
Onvoorstelbaar
De crowdfundingcampagne heeft Lubbelinkhof volledig overweldigd. “Ik ben er helemaal van streek van, ik moet er van huilen”, snikt Lubbelinkhof aan de telefoon. “Alle steun die ik krijg vind ik onvoorstelbaar”, vervolgt hij even later. “Ik krijg bloemen van andere raadsfracties, chocolaatjes van volslagen vreemden, berichten van mensen dat ze geld hebben gedoneerd omdat ze het zo graag van mij willen. Ik had verwacht dat ik hier in het revalidatiecentrum een paar kaarten zou krijgen, maar 86? Het geeft mij zo’n goed gevoel, maar tegelijkertijd weet ik niet zo goed wat ik ermee aan moet.”
Kappe: “Albert doet graag iets voor anderen, maar andersom zou nooit bij hem opkomen. Hij is er zo emotioneel over.” Zeg hem niet dat het zo leuk is dat mensen hem dit gunnen, want hij zit meteen weer vol. Het zware rehabilitatieproces in Enschede zal naar verwachting tot begin december duren.
