Ik ben zelf erg schuldig. Bij het zappen door alle betaalde kanalen rolt er altijd iets rond dat op een bal lijkt. Aan het einde van zo’n trage avond heb ik het gevoel dat ik mezelf heb volgepropt met fastfood. Het duurt nooit lang voordat de maag weer begint te rommelen. Meer. Zap.
Sportkanalen hebben constante evenementen nodig om halfjunkies zoals ik te blijven voeden. Dankzij deze entertainmentindustrie is de sportkalender explosief gegroeid. Wie wat organiseert, verdient geld aan televisierechten en aan sponsors. De grote federaties en verenigingen zeggen altijd dat ze het voor de sport doen.
Zo heeft de World Rugby Federation deze week besloten dat het WK Rugby weer groter wordt: van 20 naar 24 landen. Het maakt niet uit dat Roemenië, Chili, Samoa en Namibië de afgelopen weken al zielig kanonnenvoer waren op het WK. Atleten hebben weinig te zeggen. Een petitie tegen het brutale speelschema van volleyballers deze zomer verdween in de prullenbak. In het dameswielrennen zijn er veel te veel wedstrijden voor een te smalle top. Resultaat: overbelasting. Zelfs in het toptafeltennis lopen de zaken uit de hand, lees ik. “Het zijn spelers, geen machines!” riep de Duitse bondscoach.
De voetafdruk van reizende supporters
Wij sportkijkers amuseren ons belachelijk, maar consumeren de sport langzaam aan stukken. En niet alleen sporten. Deze week liet de BBC berekeningen zien van wat de uitbreidingsdrang van de UEFA betekent voor het milieu. De Europese voetbalbond lanceerde in 2018 een extra nationaal toernooi (Nations League) en in 2020 de Conference League. Het laatste clubtoernooi betekende nog eens 141 wedstrijden kriskras door het continent. Vanaf 2024 wordt de Champions League flink uitgebreid: van 125 naar 225 wedstrijden.
Voetballers stappen in een vliegtuig, stappen uit een vliegtuig. Hiervoor gebruiken de clubs aparte charters. Maar, zo berekende de BBC: 80 procent van alle CO2De uitstoot is te wijten aan de lijnvluchten die jaarlijks ongeveer 18 miljoen reizende supporters maken. In totaal resulteerde al dat vliegen vorig seizoen in een uitstoot van 368.388 ton CO2. Volgend seizoen zal dat oplopen tot 480.417 ton CO2. De milieuschade in één jaar: veel smeltend poolijs.
Ook de UEFA ondertekende eerder het klimaatverdrag van de sport, waarin zij beloofde de uitstoot in 2030 te halveren en in 2040 te streven naar netto nul. De acties van de Europese voetbalbond staan daar haaks op. Alle bosbranden, overstromingen, smeltend poolijs en extreme temperaturen; Uefa, onze KNVB, de clubs (en hun fans) halen er hun schouders over op.
Fans wegbannen
Op de sportplaneet rinkelt de kassa zo luid dat de behoeften van de gewone wereld niet worden gehoord. Maar welke autoriteit gaat atleten, hun fans en de planeet beschermen? Ik ben bang dat ik alleen maar medeplichtig ben. Woensdag heb ik genoten van Feyenoord-Lazio in de Kuip. Zie meer van dit soort potten! Daarna stond ik in een griezelig volle tram en besloot de volgende keer weer de auto te nemen. Om mij heen keken Feyenoord-fans al uit naar het uitje naar Glasgow, Celtic uit.
Sorry jongens, maar de UEFA kan aan de vergroening beginnen met die uitfans. Schaf de verplichting af voor thuisclubs om 5 procent van de kaartjes voor hen te reserveren. Sterker nog: verban fans. Hiermee wordt de grootste vervuilende voetafdruk weggenomen en worden rellende fans zoals die van PSV deze week in Lens en van Ajax in Brighton voorkomen. Dan zit ik liever lui voor de tv.
John Graat is hoofd sport bij Trouw en schrijft wekelijks een column. Lees ze hier.
