Als kind werd mijn kleding altijd door mijn moeder uitgekozen. Prima natuurlijk, maar naarmate ik ouder werd mocht ik mijn eigen kleding kiezen. Ik hield hier van! Je eigen kledingstijl kunnen laten zien, jezelf kunnen uiten in je kleding, daar werd ik heel blij van.
Maar hoe vrijer ik werd in wat ik droeg, hoe meer ik van mijn ouders te horen kreeg dat ik bepaalde dingen niet kon dragen omdat ik daarmee de verkeerde mensen zou ‘afleiden’. Hè?
Ik, een meisje van vijftien, krijgt te horen dat ik niet te veel van mezelf moet laten zien en genoeg laagjes kleding moet dragen als ik bijvoorbeeld ‘s avonds naar buiten wil, of überhaupt naar school wil. Ik ben pas vijftien! Dit is natuurlijk al gek genoeg, maar dit soort opmerkingen krijg ik al sinds mijn twaalfde, en op dat moment kun je me nog nauwelijks een tiener noemen!
Hoe zijn we er als samenleving in geslaagd om jonge meisjes te laten geloven dat wat ze willen dragen niet gedragen mag worden, omdat dit een ‘jongen die zijn hormonen niet onder controle heeft’ of zelfs een leraar zou kunnen afleiden? Natuurlijk wordt er helaas veel gesproken over meisjes en vrouwen die ooit te maken hebben gehad met een jongen of man die duidelijk nooit grenzen heeft geleerd. In feite kan bijna elke vrouw die ik ken zich hierin vinden, en helaas kan ik dat ook.
En toch wordt er niet over nagedacht of we misschien het gedrag van de mensen die dit veroorzaken kunnen veranderen.
Ik heb deze discussie al te vaak met mensen moeten voeren. Ik ben er klaar mee om elke dag opnieuw en opnieuw met mijn ouders te moeten discussiëren over wat ik die dag draag en waarom ik me meteen moet omkleden. “Is dit een kwestie van vertrouwen?” Ik vraag het ze. “Natuurlijk vertrouwen we jou, alleen die jongens vertrouwen we niet”, is het antwoord dat ik elke keer terugkrijg. Stop dan met mij mezelf aan te passen en begin die jongens aan te passen!
Ik denk dat als je jongens vanaf het begin van hun opleiding duidelijk maakt dat grenzen zo ontzettend belangrijk zijn, meisjes zich uiteindelijk minder zorgen hoeven te maken over wat er met hen kan gebeuren als ze zelfs maar met blote schouders over straat lopen. Het is niet zo moeilijk, toch?
