Column | Obesitas wordt verleden tijd


Nieuwe medicijnen kunnen ervoor zorgen dat obesitas binnen tien tot twintig jaar is uitgeroeid. Welke gevolgen zal dat hebben?

Tot voor kort leek er geen medicijn tegen overgewicht te bestaan. De meeste mensen konden niet minder eten en meer bewegen, diëten werkten niet en er waren geen veilige en effectieve medicijnen tegen overgewicht. Het enige waardoor mensen veel gewicht verloren, was maagverkleining. Maar nu zijn er nieuwe medicijnen die wel werken. Het zijn imitatiehormonen die ervoor zorgen dat de maag langer vol blijft. Ze beïnvloeden ook de hersenen, waardoor mensen minder honger hebben. Daardoor vallen ze twintig tot dertig kilo af en dat gewicht lijkt net zo lang weg te blijven als zij neem het medicijn. Voor zwaarlijvige mensen gaat de wereld veranderen, met grote gevolgen.

Er zijn veel protesten tegen deze manier van afvallen. Sommige diabetespatiënten hebben deze imitatiehormonen echt nodig om hun bloedsuikerspiegel te verlagen. Ze kunnen nu niet aankomen omdat alles wordt opgekocht om af te vallen. In plaats daarvan moeten we het echte probleem aanpakken en onze vetmestomgeving veranderen. Dat klinkt geweldig en ik ben er helemaal voor, maar ik ben bang dat het niet zal gebeuren; onze regering heeft niet eens een suikerbelasting op frisdrank ingevoerd. Ook de bijwerkingen van de imitatiehormonen zoals braken en diarree worden vaak als bezwaren genoemd. Maar dit gaat meestal binnen een paar weken over en ernstigere bijwerkingen zijn tot nu toe zeldzaam. In tegenstelling tot deze bijwerkingen leidt afvallen tot: minder hartaanvallen en beroertes en waarschijnlijk tot minder kanker.

Een zware last

Er zullen ongetwijfeld schadelijke bijwerkingen van deze medicijnen zijn, maar dat weerhoudt zwaarlijvige mensen er niet van om ze koste wat het kost te verkrijgen. Dik zijn is letterlijk en figuurlijk een zware last. Obesitas veroorzaakt niet alleen lichamelijke klachten, maar heeft ook verstrekkende sociale gevolgen; het kan de weg naar vriendschap, liefde, seks en naar een baan. A onderzoek van een Amerikaanse chirurg illustreerde hoe erg het is om extreem zwaarlijvig te zijn. Hij vroeg patiënten die na een maagverkleining blijvend meer dan vijftig kilo waren afgevallen, hoe zij het zouden vinden om weer op hun oude gewicht te komen. Toen ze de keuze kregen, zeiden ze allemaal dat ze liever doof zouden worden of onder de puistjes zouden zitten. Sommigen zouden zelfs liever blind worden of een been missen.

Het is dan ook geen wonder dat het aantal maagverkleiningsoperaties toeneemt stijgt. Patiënten vallen zo’n dertig kilo af, maar de ingreep brengt risico’s met zich mee en kan jarenlang vervelende bijwerkingen veroorzaken. De situatie is vergelijkbaar met die van patiënten die veertig jaar geleden een hartaanval overleefden. Artsen hadden hen weinig te bieden behalve darmoperaties, die het slechte LDL-cholesterol in hun bloed dramatisch verlaagden en daarmee het risico daarop een infarct. Toen kwamen de statinetabletten, die de kans op een hartinfarct minstens evenveel verminderden, en toen wilde natuurlijk niemand zo’n darmoperatie meer.

Omscholen tot plastisch chirurg

Maagverkleining zal hetzelfde pad volgen. De nieuwe hulpbronnen zijn nog steeds te duur; Een maagverkleining kost eenmalig tienduizend euro, voor de imitatiehormonen kost dit om de paar jaar kwijt. Binnen tien jaar verlopen Met de eerste patenten daalt echter de prijs en neemt het aantal maagverkleiningen drastisch af. Wellicht kunnen deze chirurgen dan worden omgeschoold tot plastisch chirurg. Als iemand dertig kilo afvalt, ontstaan ​​er plekken met uitgerekte huid op de buik, dijen, armen en borsten. Plastisch chirurgen kunnen dat weer aanscherpen. Ook andere specialisten zullen van specialisme moeten wisselen. Het aantal patiënten met diabetes zal dramatisch afnemen, hart- en vaatziekten zullen afnemen, leververvetting, kanker en nierziekten zullen afnemen en er zullen minder kunstknieën moeten worden aangepast.

Ook bedrijven zullen het merken als de obesitas-epidemie ten einde komt. De aandelenkoersen van fabrikanten van diabeteshulpmiddelen zoals insulinepompen daalden deze zomer al aanzienlijk naar beneden. Ook voor fabrikanten van apneu-apparaten zijn de vooruitzichten slecht. Heel wat zwaarlijvige mensen kunnen ‘s nachts af en toe niet ademen vanwege hun luchtwegen sluit. Een apneu-apparaat helpt hiertegen door tijdens de slaap lucht in de neus te blazen. Philips is daar groot in, maar ze kunnen dat bedrijf beter afbouwen, ongeacht de problemen die ze er nu al mee hebben.

Ook de markt voor afslankboeken en diëten gaat krimpen. Hoe is het mogelijk dat de koers van het WeightWatchers-aandeel stijgt? Dat komt omdat zij een manier hebben ontdekt dat ze hun klanten de nieuwe obesitasmedicijnen kunnen verkopen zonder hun eigen arts te raadplegen.

Veel nieuwe lijners zullen nieuwe kleding kopen en op zoek gaan naar de liefde die ze zo vaak hebben gemist. H&M en Tinder zullen hier enorm van profiteren. Maar de echte winnaars zijn de mensen die eindelijk de last van zwaarlijvigheid van zich af kunnen schudden.

Martijn Katan is biochemicus en emeritus hoogleraar voeding aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Voor cijfers, bronnen en interesses zie mkatan.nl.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *