De Music Legacy-tour
Diana Ross
★★★★
“Ik denk dat ik naar Amsterdam ga verhuizen, want het is hier zo leuk!” Artiesten die complimenten uitdelen aan hun publiek – het is zo oud als de weg naar de popzaal. Maar Diana Ross lijkt het donderdag echt naar haar zin te hebben in een uitverkochte Ziggo Dome. Ze straalt van het eerste tot het laatste moment. Het is ontroerend om te zien hoezeer de levende legende geniet van het contact met haar fans. Het is duidelijk: hier is een geboren kunstenaar die waarschijnlijk zal sterven in de strijd.
Pailletten en veren
Tijdens de toegift voelt ze zich zelfs zo op haar gemak dat ze verschijnt in een creatie die alleen als huispak kan worden omschreven. “Mijn comfortabele kleding”, zegt ze met een knipoog. Het contrast met de andere outfits had niet groter kunnen zijn. Want eerder op de avond liet de Amerikaanse zich in opvallende showjurken aan het publiek zien. Kanariegeel, gifgroen, zwart, wit en met genoeg pailletten en veren om een winkeltje te beginnen.
De show mag naar goed Amerikaans gebruik ook wel gelikt genoemd worden. Ross brengt hits uit alle decennia van haar carrière. Hits uit haar tijd bij de Supremes, uit haar soloperiode en uit haar diverse films. En het zijn vrijwel allemaal publiekslievelingen, getuige de luid zingende en dansende fans. Dat kan haast niet anders, want Ross heeft genoeg hits om de hele avond mee te vullen. En daarnaast beschikt ze over een uitstekende begeleidingsband, die de ruimte heeft om veel klassiekers in een nieuw jasje te steken. Dit is hoe het eindigt Liefdeskind in een onverwacht maar levendig Latin-feest.
Moordend tempo
Het minpunt is dat er nauwelijks een lijntje te ontdekken is in het concert. Een uptempo nummer wordt gevolgd door een ballad, waarna het nummer meteen in een hogere versnelling schakelt. Er is geen duidelijke opbouw die naar een climax toewerkt. Bovendien worden de nummers in een moordend tempo afgewerkt. De laatste noten van een nummer hebben koud geklonken, en dan begint de volgende. Moeten we een trein halen?
Maar de belangrijkste vraag die boven het concert hangt is: hoe zal de 79-jarige diva vocaal presteren? Tijdens haar optreden op Glastonbury vorig jaar was haar zang zo ondermaats dat veel fans na afloop ontevreden mopperden dat het zo niet langer door kon gaan. Maar in Amsterdam doet Ross het beduidend beter.
Op het openingsnummer Ik kom eruit haar stem klinkt nog steeds een beetje krakend en ingetogen Thema uit mahonie (weet je waar je heen gaat) het wordt heel duidelijk hoeveel haar ooit kristalheldere zang aan kracht en kleur heeft ingeboet. Maar in het overgrote deel van de nummers blijft de zanger trots, waardoor je onbezorgd kunt genieten van weer een popklassieker. Zo biedt Diana Ross haar Nederlandse fans uiteindelijk een concert dat beter uitpakt dan verwacht.
Lees ook:
Het vernieuwde North Sea Jazz is een ode aan de gezelligheid
Eindelijk mocht North Sea Jazz weer. Op het festival waren zowel grote namen – Diana Ross, Herbie Hancock – als nieuw talent aanwezig. Het leidde tot een vrolijke, intieme editie met een uitbundig gevoel: wat hebben we dit gemist.
