Ruim miljoen mensen moeten binnen Gaza verhuizen, maar waar moeten ze heen? | Buitenland

‘Die vraag stel ik mezelf ook. Uit lopende discussies weten we dat er een suggestie is om een ​​militaire corridor te openen, zodat mensen veilig de zuiderbuur van Egypte kunnen bereiken. Maar Egypte zei donderdag dat het dit niet wil en de grens strak vasthoudt. Dat kan deel uitmaken van hun tactiek, maar het kan ook zijn dat ze het menen.

Kijken naar Egypte is niet verrassend: Israël heeft Egypte in het verleden geholpen in de strijd tegen Islamitische Staat, dus er zit een voordeel in die relatie. Bovendien heeft Israël betere banden opgebouwd met andere islamitische landen, waardoor zij mogelijk druk blijven uitoefenen. Voorlopig is het een gok.

Je moet je voorstellen dat deze mensen zich op een omheind terrein bevinden. De situatie is dringend: mensen zitten opeengepakt en we weten dat voorzieningen als water, voedsel, elektriciteit en medische zorg opraken. De tragedie blijft groeien. Dit is een bewuste tactiek van Hamas, om de bevolking als een soort menselijk schild te gebruiken. Hetzelfde doen ze ook met ziekenhuizen, moskeeën en scholen. Hoe langer deze situatie duurt, hoe meer de internationale steun voor Israël zal afnemen. Het is nu heel groot, maar als we meer beelden van humanitaire nood zien, zal dat een verschil maken.”

“Het doet me denken aan de strijd om Mosul in Irak in 2017. Terreurgroep IS had daar de leiding en zij verbood mensen te vluchten. Het duurde bijna tien maanden voordat de stad werd heroverd en – voor zover ik weet – kostte het de levens van ongeveer 10.000 burgers. Dit is iets soortgelijks. In Mosul stond geen hek om het gebied, dus mensen konden vluchtroutes zoeken. Dat betekent niet dat mensen een betere kans hebben gehad. Dit is de beste vergelijking die in me opkomt direct.”

“Nee helemaal niet. Dit wordt gedaan zodat de burgerbevolking niet betrokken wordt bij de gevechten; ze willen de mensen sparen. Het trieste van deze situatie is dat je ze kunt wegsturen, maar dat ze weinig alternatief hebben. Hamas lijkt ook te willen voorkomen dat mensen vertrekken. Dat hebben ze in het verleden ook gedaan.”

“Het gevaar van escalatie: Hezbollah heeft gezegd dat als Israël de Gazastrook aanvalt, dat een reden is om Israël aan te vallen. Als Israël vervolgens terugslaat, kan dat een reactie uitlokken van Iran, dat Hezbollah steunt. Het is daarom een ​​zeer precaire situatie “, waarin misverstanden kunnen leiden tot een regionale oorlog. De Amerikanen zijn daarom met een vliegdekschip en mariniers aanwezig op schepen in het oostelijke Middellandse Zeegebied. Ze hebben Hezbollah laten weten dat ze zullen ingrijpen als Israël wordt aangevallen. Hopelijk voorkomt dit escalatie.”

‘Ik houd mijn adem in. Ik geloof niet dat er een grondoorlog zal beginnen voordat het ultimatum om te verhuizen verstrijkt, maar het voorspelt niet veel goeds. Wat Israël normaal gesproken doet bij aanvallen van Hamas en Hezbollah is represailles nemen, bijvoorbeeld door de raketlanceerinstallaties uit te schakelen en zo te zorgen voor vrede de komende periode. Nu zeggen ze: we gaan Hamas elimineren en we zijn bereid de klap zelf op te vangen. De manier waarop Israël reageert is een duidelijke breuk met de manier waarop het de afgelopen decennia met Hamas is omgegaan.

En dan de realiteit: Hamas heeft ongeveer 30.000 strijders. Het elimineren van die groep kan maanden duren en zou een ramp zijn voor de bevolking. De vraag is ook of dit beheersbaar is. Het conflict speelt zich niet alleen bovengronds af, maar ook ondergronds. Er wordt gezegd dat het gebied bijvoorbeeld 400 kilometer aan tunnels heeft.”