Commissaris van de Koning Arno Brok maakt zich zorgen over de kwaliteit van de journalistiek. Dat zei hij vrijdagmiddag bij de presentatie van de verzamelde columns van voormalig Leeuwarder Courant-journalist Asing Walthaus.
Nerveus? Nee, dat was het echt niet, zwoor hij. Beetje spannend was het allemaal natuurlijk, zijn eerste officiële editie van de tournee die hij door kroegen maakt. Walthaus: “Gisteren was ik al bij Herberg de Zwaan in Hollum (op Ameland), van mijn ouders.”
De afgelopen weken heeft hij zo’n honderd columns verzameld. Het is een selectie uit de omstreeks 1800 die hij schreef voor de Leeuwarder Courant. Eerst één keer per week, daarna drie keer. Vrijdag verscheen zijn laatste. Een stuk waarvoor hij tot zijn spijt geen mooi slotwoord kon vinden. “Een wijs laatste woord, dat is iets wat mijn hersenen niet aankunnen”, schreef hij.
Nieuwe burgemeester van Terschelling
De avond begon iets later. Eregast en commissaris van de Koning Arno Brok was door alle drukte op Terschelling wat laat en moest daar een nieuwe, tijdelijke burgemeester beëdigen. “Met een beetje geluk wordt Tom de nieuwe burgemeester”, wees Walthaus naar een VVD’er en voormalig waarnemend burgemeester Tom van Mourik . “Dat zou grappig zijn, nietwaar?”
Voor Mourik lukte het niet, zo bleek even later. Ook de overige (oud-)burgemeesters aanwezig Ziek Heldoorn En Sybrand Buma hoeven hun vingers niet te branden aan het politiek luidruchtige eiland. Wie is het geworden? De niet-aanwezige voormalige burgemeester Roel Cazemier van Ameland, riep iemand vanuit het publiek. En Walthaus had meteen een anekdote over hem klaar.
Volgens Walthaus heeft Ameland nooit een burgemeester gehad die bij iedereen geliefd was. “Behalve Roel Cazemier. De mensen hielden echt van hem.” Toen Walthaus hem een keer iets te drinken aanbood, wilde de burgemeester tot Walthaus’ verbazing een cola. “Hij zei: ‘Ik drink nooit bier op Ameland.’” Als hij dronk, was dat bij vrienden ergens anders. “Misschien was dat de reden dat hij zo goed loog.”
Zeer mooie toespraken
Volgens de journalist had het feit dat Walthaus commissaris Brok had uitgenodigd om een exemplaar van zijn boek te ontvangen een “geheime agenda”. “Brok kan hele mooie speeches geven. Echt waar.” De journalist zat ooit met een paar vrienden en kennissen in wat zij Fryslân noemden Arno Brok Selskip een soort fanclub, waarmee ze zelfs de Algemeen Dagblad gekregen.
Hoe dan ook, Walthaus kreeg waar voor zijn geld. Brok had lovende woorden voor Walthaus, die volgens hem altijd jong van uiterlijk en geest was gebleven. “Hij is zo gepassioneerd over zijn eigen funkachtige, jonge infantiliteit. Dat is wat er in mijn werk en in mijn minuten zit,’ zei hij in aanwezigheid van een handjevol mensen. LC journalisten en hoofdredacteur Maarten Pennewaard .
Brok was aanzienlijk minder enthousiast over de stand van zaken in de andere journalistiek. “Wij kijken er altijd naar uit om de beste kwaliteit van het iepenbier te zien, bij de politiek in Den Haag of lokaal. En dat kan prima zijn. Maar wij experts kijken ook goed naar de kwaliteit van de sjoernalistyk en de originaliteit van de sjoernalistyk en de authenticiteit van de sjoernalistyk.”
Brok wilde er niet te veel over zeggen. “Maar het valt mij op – en dat is de slimme formulering – dat het maar het kleinste dingetje is dat je huis binnenkomt en dat je het weg moet naaien”, zei hij, waarna hij een paar namen noemde. “De sjoernalisten kunnen zeker het blauwe binnenin bewonderen Mogen de in aanmerking komende kazen niet uit de baarmoederwol komen. En toch missen we hem altijd.”
Laatste woorden
Goed. Had Walthaus na het verschijnen van zijn laatste column nog een paar mooie laatste woorden weten te vinden? “Nee, dat heb ik niet. Sorry dat ik je zo moet teleurstellen. Misschien op mijn sterfbed. Dan moet je nog een keer komen.”
Volgende week presenteert Walthaus zijn collectie in De Blesse, Drachten, Oudebildtzijl en Easterein.
