In het laatste jaar van haar bestaan wordt Zeehondencentrum Pieterburen geconfronteerd met een mogelijke reorganisatie, terwijl er al ruim een jaar onrust en angst heerst onder de medewerkers. “2023 was financieel een rampjaar.”
Over nog eens anderhalf jaar verdwijnt het Zeehondencentrum Pieterburen uit Pieterburen en verhuist de organisatie naar het Werelderfgoedcentrum Waddenzee (WEC) in Lauwersoog. Maar het belooft een turbulent jaar te worden. De organisatie staat financieel wankel, mede omdat er dit jaar weinig inkomsten zijn uit legaten, schenkingen en schenkingen. En intern bestaat er grote onrust over het beleid van het management.
Kwetsbaar economisch model
“We zijn heel dankbaar voor mensen die ons in hun testament hebben en ons steunen, maar zo’n economisch model maakt ons heel kwetsbaar”, zegt WEC-directeur Niek Kuizenga. “We kunnen dit model in de toekomst bij het WEC niet betalen.”
Bij de slotaankondiging van het WEC – in november 2022 – gaf Kuizenga aan dat alle medewerkers van het zeehondencentrum die bereid zijn zich verder te ontwikkelen (zij moeten in het bezoekerscentrum bijvoorbeeld over het hele Waddengebied kunnen praten, niet alleen over de afdichtingen) zijn beschikbaar. plaats is bij het WEC. “Maar de situatie is nu anders. Financieel hebben we een rampjaar achter de rug”, zegt Kuizenga.
In het voorjaar van 2025 verhuist de organisatie naar het WEC. “In overleg met de Raad van Toezicht wordt nu een plan opgesteld hoe het zeehondencentrum de verhuizing komend jaar door kan komen.”
Komt er een reorganisatie? “Liever niet, maar als het nodig is, hebben we geen andere keuze.” Medewerkers geven aan dat dit nog niet eerder is besproken en dat zij totaal niet op de hoogte zijn van de stand van zaken in de organisatie.
Onrust in het zeehondencentrum
Het Zeehondencentrum zal nog ongeveer anderhalf jaar in Pieterburen blijven. Daarna verdwijnt er nogal wat geschiedenis uit het dorp. Zeg je Pieterburen, dan denk je aan zeehonden. Operationeel directeur Bas Wemmenhove: “Deze plek zit in het DNA van mensen, sommige medewerkers hebben hier veel meegemaakt. Ik heb nog nooit een plek gezien waar mensen zo toegewijd waren aan werk en liefdadigheid. Dat werkt inspirerend.”
Maar er is veel onrust onder hen. Dit komt onder meer door de gebeurtenissen rondom de verhuizing naar het WEC, het gebrek aan communicatie, de onduidelijkheid over banen en het onverwachte vertrek van gewaardeerde collega’s.
