Pas ontdekte lithiumvoorraad wakkert ‘goudkoorts’ in Duitsland aan | Buitenland

Lithium, liefkozend het witte goud genoemd, heeft een steeds sterkere greep op Duitsland. Op dit moment zijn de Duitsers nog vrijwel geheel afhankelijk van het verre buitenland als het gaat om de import van deze cruciale grondstof, onmisbaar voor elektrische auto’s en zonnepanelen. Maar de verwachting is dat onze oosterburen de komende decennia tonnen lithium uit hun eigen bodem zullen halen.

Duitsland heeft in korte tijd ontdekt dat zijn lithiumvoorraden verder reiken dan eerder werd aangenomen. In Zinnwald-Georgenfeld, een wintersportgebied gelegen op ruim 800 meter hoogte direct aan de grens met Tsjechië, is inmiddels de goudkoorts aangewakkerd.

“We gaan wat erts hakken!” De 9-jarige Tim uit Meissen, een klein stadje in de Oost-Duitse deelstaat Saksen, heeft er zin in. Voor het eerst in zijn leven gaat hij naar een lithiummijn. Zijn grootouders begeleiden de jonge goudzoeker. “We zijn ook benieuwd hoe ze daar vroeger werkten”, zegt de grootmoeder van Tim.

Silvio Lehmann, geboren en getogen in het Ertsgebergte, leidt een groep gele helmen en blauwe poncho’s naar de voormalige mijn. Sinds 1992 doen de steengroeven dienst als museum. Lehmann stopt bij een herdenkingskamer. Er branden twee kaarsen ter nagedachtenis aan de omgekomen mijnwerkers. “44 doden in 200 jaar”, zegt de potige Duitser, wiens grootvaders in de voormalige kolenmijnen van de regio werkten.

“Dat ziet eruit als goud!”, roept Tim enthousiast. Lehmann wijst naar een roodachtige kleur op een rots: “Kijk, dat is lithium.” Anders dan bijvoorbeeld ijzererts kreeg lithium pas in de 20e eeuw een functie. Eerst als legeringscomponent in de aluminiumindustrie. Daarna werd de grondstof belangrijker voor de lucht- en ruimtevaart.

Na de eeuwwisseling gebruikten Siemens en Nokia, de fabrikanten van de eerste generatie mobiele telefoons, lithium voor telefoonbatterijen. Apothekers zagen de grondstof als een belangrijke behandeling voor psychose. En ook de glasindustrie en keramiekproducenten zijn afhankelijk van de grondstof. Maar tegenwoordig wordt lithium vooral geclaimd door Duitse autofabrikanten als BMW en Volkswagen. Tegen 2030 moeten er in Duitsland 15 miljoen elektrische auto’s op de weg zijn.

Het winnen van binnenlandse grondstoffen is daarom een ​​essentiële pijler van het Duitse energiebeleid. Het Duitse ministerie van Klimaat en Buitenlandse Zaken, onder leiding van ‘superminister’ Robert Habeck (De Groenen), geeft volgens een beleidsplan ‘de voorkeur aan grondstoffen’ uit Duitsland om ‘ecologische en sociale standaarden’ te garanderen en de controle te behouden de productie- en toeleveringsketen.

In Zinnwald-Georgenfeld, Oost-Duitsland, lijkt een Brits bedrijf, Zinnwald Lithium, genoteerd aan de Franse beurs, de leiding te hebben. “Niemand weet precies hoeveel ze hier binnenbrengen”, zegt Jens Wenzel, die samen met zijn vrouw een pension in Altenberg runt. Lehmann: “Misschien belangrijker dan de werkgelegenheid is dat we minder afhankelijk worden van China.” Na het fiasco met de Nord Stream-gaspijpleidingen zijn de Duitse zorgen over een soortgelijk conflict met Peking groot. Vanuit Brussel waarschuwde Spanje, voorzitter van de Raad van de Europese Unie, de medelidstaten al voor een te grote afhankelijkheid van China.

Toeval of niet, Duitse wetenschappers hebben onlangs een belangrijke ontdekking gedaan. Aanzienlijke hoeveelheden batterijgrondstof liggen ook ondergronds verborgen in de Bovenrijn, de uitgegraven rivier die van Bingen in Duitsland langs de Franse grens naar Bazel stroomt. Dat blijkt uit analyses van het Karlsruhe Institute of Technology (KIT).

Volgens het instituut kan Duitsland de komende decennia potentieel in ‘tot twaalf procent’ van zijn lithiumbehoefte voorzien. Aan de Bovenrijn is de ondergrondse lithiumschat goed voor 1.300 telefoonbatterijen per minuut, aldus de CEO van Vulcan Energie, een Australisch bedrijf.

Niettemin blijft Duitsland een kleine speler op de wereldmarkt voor de belangrijke grondstof. Latijns-Amerikaanse landen zoals Bolivia, Chili en Argentinië hebben de grootste lithiumreserves. Maar het is China dat 80 procent van het verwerkte lithium naar de rest van de wereld distribueert.

Vanaf 2025 zou de mijnbouw in de Bovenrijn moeten beginnen via geothermische boringen. Deze techniek heeft een slechte reputatie omdat deze aardbevingen zou veroorzaken.

In Zinnwald-Georgenfeld, waar nog een haalbaarheidsstudie loopt, is het risico op gevaarlijke aardbevingen nihil, zegt gids Lehmann. Toch leidt de ontdekking in Zinnwald-Georgenfeld niet meteen tot grote opwinding, maar eerder tot zorgen. “Als je relatief dichtbij een mijn woont, kan ik me voorstellen dat sommige mensen klagen over vuil en geluidsoverlast”, zegt pensioeneigenaar Wenzer.

Niet elke Oost-Duitser met een verbinding met de regio heeft zich gerealiseerd dat de jacht op lithium in Duitsland gaande is. “Ik wist hier niets van”, zegt een man in restaurant Zum Erzgebirge in Altenberg verrast. Voor hem staat een bord wilde champignonsoep en een halve liter bier. “Maar ik woon al heel lang in Dresden.” Hij bezoekt zijn bejaarde moeder die naast hem zit.

De Tsjechische eigenaar van het restaurant: “Ik heb persoonlijk niets met de mijnen te maken, ik rijd twee kilometer de grens over en ben thuis in Tsjechië. Maar het is altijd mooi meegenomen als ik door de heropening meer mensen aan het eten krijg. mijnen.”