Recensie | Wie echt van Frasier wil genieten, moet niet bij de reboot zijn | Show

Voor hoofdrolspeler Kelsey Grammer was er hernieuwde belangstelling voor zijn personage, dat ooit debuteerde met een bijrol in de televisieklassieker Proost (1982-1993), reden om Dr. Geef Crane een doorstart te benoemen.

Was dat een goed idee? De eerste teleurstelling is dat zijn oude tegenstanders schitteren door afwezigheid. De norse Niles, die voortdurend jaloers was op het succes van zijn broer in de media, is niet aanwezig. Net als huishoudster Daphne, de wijsneus die nooit een antwoord schuwde.

Uiteraard ontbreekt ook de vader van Frasier, de gepensioneerde en inwonende politieagent Martin die vroeger met een wandelstok door het huis huppelde. Tolk John Mahoney stierf in 2018 op 78-jarige leeftijd. Aan het einde van de eerste aflevering van de nieuwe Frasier Mahoney verschijnt kort in zijn hoofdrol als eerbetoon.

Wie zal Grammer als volgende spelen in dit vervolg? Zijn belangrijkste tegenstander is zijn zoon Freddy, die de kost verdient als brandweerman in Boston. Frasier keert daar terug na de begrafenis van zijn vader. Het bezoek aan zijn zoon, die liever zijn vader verliest dan rijk te worden, lijkt geen tussenstop meer te zijn.

Er is veel oude pijn tussen de twee. Frasier had het liefst een academische carrière voor zijn zoon gehad, maar net als zijn grootvader koos Freddy voor een avontuurlijker beroep. Ook Frasier heeft de illusie dat hij grootvader is geworden omdat zijn zoon samenwoont met een jonge vrouw en baby. Maar die relatie is anders.

Uiteraard kunnen vader en zoon Crane niet uit elkaar gaan. Al snel wonen ze samen in een appartement in Boston, waar Frasier een baan heeft gekregen als hoogleraar filosofie aan de universiteit. Zijn ijdelheid stijgt tot nog grotere hoogten, maar dreigt op een ijzige kermis te eindigen.

Op basis van de eerste vier afleveringen kan de conclusie worden getrokken dat de nieuwe personages erin zitten Frasier kan de vorige tegenstanders niet evenaren. Er is een heel irritant neefje genaamd David (een zoon van Niles) die vooral in de weg zit en zo slecht geschreven is dat je bijna medelijden krijgt met de tolk.

Ook op de universiteit valt er weinig plezier te beleven. Een oude medestudent uit Engeland, ene Alan (gespeeld door de Britse acteur Nicholas Lyndhurst) is een nog grotere snob dan Frasier, maar veel minder geestig. Het is zelfs dodelijk vermoeiend.

Met de prestatie van Kelsey Grammer is weinig mis. Hij kan zich nog steeds wonderwel verliezen in zelfanalyse en eigenzinnige monologen over goede smaak en cultuur. Het feit dat zijn zoon een ijshockeytafel in zijn appartement wil zetten, bezorgt hem bijna een hartaanval.

Hernieuwde kennismaking met Frasier maakt duidelijk dat ook hij niet zonder weerstand van gelijkwaardige tegenstanders kan. Als je er nog steeds van wilt genieten, kun je beter teruggaan naar de oude afleveringen.

Meer van onze recensies lezen? Zoek hieronder een serie of blader door de artikelen.