Ik zag dat landgoed in mijn verbeelding, half verlaten, uitgestrekt, rustig. Behalve een paar kraampjes met inheemse kwekers, van die lieve beroepsidiootjes waar ik uren naar kon luisteren, en een koffiekarretje. Ik had de zachtheid ervan nodig, het gevoel daarvan alles is goed, en allerlei dingen zullen goed zijndat ik altijd voel als ik ernaar kijk Tuinmannenwereld.
We reden vanuit het centrum van het land helemaal naar het oosten, vlak voor Hengelo. Zodra we de binnenwegen van Wiersse bereikten, zaten we vast. In een kilometerslange, bulderende file van duizenden mensen. Ik kon mijn ogen niet geloven. We hadden het over een inheemse plantenmarkt, op zondag, in het oosten van het land, maar het leek alsof de…
