Korfbaltalent Ran Faber uit Jubbega is klaar voor het veroveren van een gouden WK-medaille: ‘Daar gaat het om’

Sinds een jaar maakt de 21-jarige Faber, jeugdproduct van LDODK/Rinsma Modeplein in Gorredijk en Terwispel, deel uit van het selectieteam van de beste korfbalselectie ter wereld. “Vreemd genoeg raak je er snel aan gewend om international te zijn”, zegt hij vanuit een rumoerige hotelkamer in de Taiwanese hoofdstad Taipei.

Collega-internationals en clubgenoten Harjan Visscher en Terrenc Griemink spelen een potje voetbal tegen elkaar op de spelcomputer op de achtergrond, terwijl ze wachten op het eten. “Toch probeer ik zo nu en dan heel bewuste momenten van realisatie te hebben. Het feit dat ik hier ben voor een wereldkampioenschap is waanzinnig; Niet iedere korfballer ervaart dat.”

Beste speler onder de 21 jaar

Faber staat al jaren bekend als een groot talent. Dat dezelfde speler twee seizoenen op rij werd verkozen tot beste speler onder 21 van de Korfbalcompetitie was al uniek, laat staan ​​drie jaar op rij. Op zeventienjarige leeftijd maakte hij zijn debuut op het hoogste niveau in het eerste elftal van LDODK, de club waar hij sinds zijn vierde korfbal speelt. Niet zo gek, als lid van een echte korfbalfamilie.

Soms lijkt het voor Faber allemaal vanzelfsprekend, zoals het een echt talent betaamt. Maar naast talent zijn ook de termen commitment en uitdaging een zeer belangrijke factor geweest in zijn snelle ontwikkeling. “Ik wil mezelf altijd verbeteren. Dat deed ik bijvoorbeeld door in een hogere leeftijdscategorie te spelen en zo meer weerstand te krijgen.”

Faber ging ook aan de slag met ECO-coaching. Onder leiding van onder meer Tjalling van den Berg kreeg hij vier jaar lang twee keer per week training in de turnhal in Heerenveen, waarmee hij zichzelf mentaal en fysiek kon verbeteren. Alternatieve krachttraining, oefeningen om atletischer te worden; Faber haalde alles uit de kast voor wellicht een procentuele winst.

Minder of niets doen is ook waardevol

Hij weet nu dat soms minder of zelfs niets doen ook waardevol kan zijn. “Je wordt een beetje ouder, nietwaar?” Hij lacht er zelf om, zich realiserend dat hij nog maar 21 jaar oud is. “Maar het is echt waar. Zo heb ik de laatste wedstrijd met LDODK op het veld (eerste deel van het veldseizoen, red.) bewust niet gespeeld omdat ik last had van een scheur in een kuitspier.”

Nog niet zo lang geleden had hij zijn sporttas meegenomen naar het veld, onder het mom van ‘misschien kan het toch wel’. “Dat is niet makkelijk, maar ik wilde geen enkel risico nemen met het oog op het WK. Sinds ik bij TeamNL Korfbal zit, met al die topspelers om mij heen met ervaringen uit de eigen clubs, weet ik trouwens ook dat een goed gesprek over korfbal soms nog waardevoller kan zijn voor mijn spel dan nog een keer trainen om te werken.”

Geen ondersteunende rol

Natuurlijk is het winnen van WK-goud het grote doel in Taiwan. Het Nederlandse team heeft het aan de score te danken om voor de elfde keer wereldkampioen te worden. Het begin was positief. Brazilië werd vrijdag met 40-7 verslagen. Basisspeler Faber scoorde driemaal.

Pas in 1991 wisten de Belgen het Nederlandse team te verslaan. Maar Faber neemt geen genoegen met alleen een gouden medaille. “Ik wil ook de finale spelen, vanaf het begin. Ik zou teleurgesteld zijn met een ondersteunende rol, zo ambitieus ben ik. Het is niet zo dat ik hier ben om het allemaal te ervaren, want ik ben pas 21 jaar oud en relatief nieuw in Oranje. Ik ben goed genoeg, dus ik ben oud genoeg.”

Faber weet nog niet wat zijn kansen zijn. De herencompetitie bestaat naast Visscher en Griemink uit Daan Preuninger (Fortuna), Alwin Out (KZ), Olav van Wijngaarden en Bo Oppe (beiden PKC). “Qua opstelling staat nog niets vast en in de eerste wedstrijden krijgen we allemaal speeltijd. Pas vanaf de halve finales kiest de bondscoach (Jan Niebeek, red.) normaliter de sterkste opstelling. Ik wil daar deel van uitmaken.”

Hard tegen hard

Faber zal zijn basisplaats deels moeten verdienen tijdens de trainingen, waar het niveau en de intensiteit een stuk hoger liggen dan tegen het merendeel van de 24 deelnemende landen. “Het is hard tegen hard op training. Wij spelen bijvoorbeeld wedstrijden zonder scheidsrechter en dan ga je helemaal los; iedereen wil zich graag laten zien aan de technische staf. Daar geniet ik echt enorm van.”

Faber speelt het WK met rugnummer 13. Een bewuste keuze. Als student econometrie en operations research heeft hij iets met cijfers. “Dat komt vooral omdat ik geboren ben op huisnummer 13. Toen ik net bij het Nederlandse elftal mocht komen, kreeg ik 15, het nummer van Mick Snel die net met pensioen was gegaan. Maar toen er 13 vrijkwam, wilde ik toch om het te hebben, net zoals ik dat nummer draag bij LDODK.

Dus geen bijgeloof en ook geen zenuwen. “Misschien onderschat ik het en komt het later tijdens het toernooi. Maar ik voel me ontspannen in de groep en dat er nog drie LDODK-leden zijn met Harjan, Terrenc en Femke (Faber, geen familie trouwens, red.) is wel leuk. ook leuk, ik kan altijd makkelijk met ze over dingen praten.”

Taiwan in plaats van België?

De WK-finale is op zondag 29 oktober (07.45 uur Nederlandse tijd). De gebruikelijke affiche met België is geen vanzelfsprekendheid meer, weet Faber. “Als ik de kenners om mij heen hoor, zou het zomaar kunnen gebeuren dat Taiwan dit keer de finale haalt. Ze blijven zich ontwikkelen en hebben bovendien thuisvoordeel.”

Tijdens thuislandwedstrijden zit de zaal bomvol. “Maar uiteindelijk maakt het mij niet uit wie de tegenstander is in de finale, als ik er maar ben als het volkslied klinkt en we het dan afsluiten met de titel.” De bijbehorende medaille krijgt een mooie plek thuis in Jubbega.

Faber hoopt naast eremedailles nog meer uit Azië mee te nemen. “Zelfvertrouwen en kennis. Hier leer ik echt op een andere manier naar korfbal kijken, op andere dingen letten dan ik al deed. Dit wil ik in de Korfbalcompetitie met LDODK in de praktijk brengen, zodat we weer een stap dichter bij Ahoy komen.” Met een glimlach: “Ik heb nu genoeg individuele titels; ik wil nu met het team prijzen winnen.”