‘Kankerhomo’ hoort Rik, die non-binair is, van twee maaltijdbezorgers: ‘Je gaat je mannelijker gedragen als je een groepje ziet’ | Arnhem

“Ik identificeer mezelf als non-binair, dat weet ik al zo’n drie jaar. Toen ik er destijds mee naar buiten kwam vond ik het wel spannend, maar er kwamen nauwelijks reacties op. Nu is het anders”, zegt Berends.

Dit sluit aan bij het beeld dat naar voren kwam uit een tweejaarlijks onderzoek naar de LHBTI-gemeenschap in Gelderland en Overijssel. Transgender en non-binaire bewoners geven in dat onderzoek aan dat zij zich minder veilig voelen en minder geaccepteerd worden.

Negatieve ervaringen hebben een grote impact. Na een gebeurtenis als de belediging staat Berends een paar dagen extra alert op straat. “Ik merk dat ik me misschien anders gedraag. Mannelijker bijvoorbeeld als ik een groep jongens tegenkom. Maar ik kleed me niet anders, zoveel is zeker. Ik heb altijd een uitgesproken kledingsmaak gehad.”

Berends denkt dat de afgenomen acceptatie deels te wijten is aan felle discussies over gender in Amerika, waarbij een groep tegenstanders zich sterk verzet tegen ‘woke behavior’ in discussies over gender.

Ook in Nederland is er veel media-aandacht voor transgender en non-binaire personen. “Enerzijds zorgt dit ervoor dat mensen zich er sneller in herkennen. Dat ze ontdekken dat hoe ze zich voelen heel normaal is.”

Maar dat heeft ook een keerzijde. Heftige reacties van mensen die geloven dat iemand niets anders kan zijn dan man of vrouw. “Ik denk dat het hetzelfde is als vijftig jaar geleden met homoseksualiteit. Omdat het veel naar buiten komt, voelen mensen zich aangevallen. We moeten weer vechten voor onze positie.” Berends hoopt dat het kabinet zich daarom blijft inzetten voor het regenboogbeleid.”Ik denk dat de overheid in dit soort situaties moet zeggen: wij staan ​​aan jouw kant.”

Ongeveer 20 procent van de ruim 2.300 inwoners van Overijssel en Gelderland die de enquête hebben ingevuld, geeft aan de afgelopen twee jaar te maken te hebben gehad met bedreigingen, mishandeling, vandalisme of vernieling van hun eigendommen. Opvallend is dat er weinig bereidheid is om hiervan aangifte te doen bij de politie. Als het om bedreigingen gaat, heeft één op de vier LHBTI’s hiervan melding gemaakt. Voor seksueel misbruik bedraagt ​​dat cijfer slechts één op de zes.

Slechts een kwart van hen voelde zich serieus genomen door de politie toen zij aangifte deden. Het is iets waar belangenorganisatie COC zich al langere tijd zorgen over maakt. Voorzitter Ricardo Brouwer van COC Midden-Gelderland maakte dit ook zelf mee nadat hij deze zomer in de trein werd bedreigd en gegrepen door een man. De politie wilde zijn aangifte aanvankelijk niet opnemen. “Ik werd weggestuurd omdat ik niet fysiek mishandeld was. De politie heeft absoluut meer kennis en gevoeligheid nodig rond LHBTI+”, zegt Brouwer.